Wie ben ik?

Ik ben Henriët Verbaan en ben 56 jaar oud. Ik ben getrouwd met Dick en we zijn gezegend met twee mooie kinderen uit Haïti. Na mijn opleiding voor Sociaal-pedagogisch medewerker heb ik jaren gewerkt met kinderen met een verstandelijke beperking. Daarna heb ik de wisseling gemaakt naar volwassen cliënten die een psychische kwetsbaarheid hebben, worstelen met verslavingsproblematiek, dakloos waren of zijn. Ik zie en hoor dat de cliënten vaak al vanuit hun jeugd beschadigd zijn. Ik zie hoe ze bepaalde pijn, gebeurtenissen nog steeds met zich mee dragen en daardoor soms de weg zijn kwijt geraakt. Voor mij was dit besef een begin van de zoektocht hoe ik daar ook maar een klein steentje aan zou kunnen bijdragen. Hoe zou ik er voor kunnen zorgen dat deze gebeurtenissen, dit verdriet, gemis, deze moeilijke periodes, wat beter te dragen zijn en dat ik kinderen in hun jeugd daar al een stukje door heen kan helpen. Dit alles zodat ze op latere leeftijd er minder last van zullen hebben.

Ik ben pedagogisch opgeleid maar vond dat er vernieuwing en verdieping nodig was. Ik ben daarom de opleiding HBO-Kindercoach gaan volgen en heb deze afgerond. Ook heb ik de modules gevolgd voor opvoedcoach en inmiddels heb ik daar ook het diploma van behaald. Vanuit deze basis wil ik graag aan de slag en wil me nog verder verdiepen en bekwamen.

 

Mijn visie

Er komt tegenwoordig heel veel af op kinderen. De druk is hoog, kinderen moeten presteren. Vanuit allerlei hoeken wordt er op uiterlijk gebied maar ook op het innerlijk niveau veel van kinderen gevraagd. Kinderen zijn daarnaast hard voor elkaar. Ik wil graag kinderen weer tot bloei laten komen, ik wil ze meer zelfvertrouwen laten opbouwen en samen kijken hoe we kunnen werken aan de vraag waarmee ze komen. Belangrijk is het om daar de ouder(s) in mee te nemen. Daarom zal ik soms ook vragen aan ouders om aan te sluiten bij een sessie. Voor mij is het belangrijk om open en eerlijk te kunnen werken met de ouder(s) omdat zij de belangrijkste basis vormen voor het kind. Soms is het nodig dat bepaalde patronen doorbroken worden. Meestal is er al het nodige aan vooraf gegaan en is het belangrijk om als ouder(s) weer te gaan bouwen samen met uw kind en dat er uiteindelijk weer VREUGDE ervaren mag worden.

Ik kan als coach niet alles oplossen, ik ben geen therapeut. Als ik denk dat het nodig is om door te verwijzen naar andere hulpverleners dan zal ik dat ook zeker doen.

Ook is het soms nodig om school te betrekken in het traject, dit zal in overleg met de ouder(s) en het kind dan ook gebeuren.

 

Mijn missie

Ik wil mijn werk doen vanuit mijn christelijke levensovertuiging!
Kinderen zijn kostbaar, daar moet je zuinig op zijn en in investeren!       

Ik wil graag wat betekenen voor kinderen. Een luisterend oor zijn, samen zoeken naar oplossingen. Voor mij is het heel belangrijk dat het kind "gewoon" kind kan zijn. Dat het kind niet belast wordt met zaken die spelen in het gezin. Dat het meer zelfvertrouwen mag gaan opbouwen. Dat het weerbaar wordt. Voor mij is een coaching traject geslaagd als ik zie dat een kind weer blij kan zijn, VREUGDE kan ervaren, goed kan omgaan met verdriet, zich beter en sterker voelt. Dat het zich waardevol voelt, begrepen en geliefd.

Vanuit mijn eigen ervaring als ouder van adoptiekinderen wil ik er ook graag zijn voor kinderen die geadopteerd zijn en tegen specifieke zaken aanlopen. Omdat er naar mijn idee weinig hulp is in de ondersteuning, zeker in het begin, kan ik ook de ouder(s) goed begeleiden en ondersteunen, ook als er sprake is van verminderde hechting.